De Shouldice-techniek uitgelegd

De Shouldice-techniek is een geavanceerde hechtingstechniek voor de behandeling van liesbreuken, waarbij het verzwakte gebied in de lies wordt versterkt met hechtingen en eigen weefsel. Van alle operatietechnieken die wij toepassen is de Shouldice-techniek de meest wetenschappelijk onderbouwde.

De Shouldice-techniek wordt aanbevolen door de Europese richtlijn voor liesbreukchirurgie, als een bewezen en effectieve methode voor mensen die geen kunststof netje willen.
BioHernia scoort een 4.9 van de 5, op Google and Trustpilot
Stap 1

Begin van de operatie

Na het toedienen van een algemene of plaatselijke verdoving beginnen we met de liesbreukoperatie door een kleine incisie van 3 tot 5 cm te maken in het onderste deel van de buik. Tijdens de hele procedure is er een toegewijde anesthesist aanwezig om uw comfort en welzijn te garanderen. De incisie wordt in de onderbuik gemaakt, zodat het litteken onopvallend blijft en verborgen blijft als u badkleding of ondergoed draagt.

Zaadstreng

Onderhuids vet

Aponeurose van de
buitenste schuine buikspier

Stap 2

Openen van het lieskanaal

Het eerste weefsel dat we tegenkomen is de aponeurose van de buitenste schuine buikspier , die het dak van het lieskanaal vormt. Om toegang te krijgen tot het lieskanaal, moet deze weefsellaag worden geopend. Belangrijk om te vermelden is dat het openen van de aponeurose geen invloed heeft op de functionaliteit, omdat deze in de laatste stap van de operatie weer gesloten wordt. Na het openen wordt de zaadstreng veilig opzijgelegd en worden de twee flappen van de aponeurose voorzichtig naar buiten gevouwen, omdat deze later in het herstelproces worden gebruikt.

De aponeurose van de buitenste schuine buikspier wordt ingesneden van de oppervlakkige liesring tot voorbij de diepe liesring. Na het openen wordt het bovenste deel van de aponeurose iets omhoog geheven en met een vinger losgemaakt van de onderliggende binnenste schuine buikspier.

Stap 3

Behandeling van de breukzak

Liesbreuken kunnen op twee manieren voorkomen: als een indirecte breuk of een directe breuk. Beide soorten breuken ontstaan door uitstulping van intra-abdominaal weefsel door een zwakke plek in de lies, maar er zijn duidelijke verschillen tussen de twee. Voor de Shouldice-techniek maakt het echter niet uit welke van de twee typen u heeft, omdat de techniek beide tegelijk herstelt. Wilt u meer weten over het verschil tussen de twee, lees dan verder in onze veelgestelde vragen onderaan deze pagina ↓

Indirecte liesbreuk

Een indirecte breuk is een uitstulping die uit de diepe liesring komt, samen met de zaadstreng. Tijdens de operatie moet deze uitstulping of ‘zak’ ↓ teruggeduwd worden naar zijn juiste plaats. De zak kan worden geopend om de inhoud te controleren, en daarna wordt de zak dichtgebonden vlak bij de diepe liesring om te voorkomen dat hij weer uitpuilt. Vervolgens kan het overtollige of onnodige deel van de zak worden verwijderd voor een nette afwerking.

De zak moet worden losgemaakt tot aan de opening in de transversale fascia. Voor indirecte breuken betekent dit een volledige blootlegging van de diepe liesring. Rondom de diepe ring moet de breukzak zorgvuldig worden losgemaakt van alle hechtingen aan de transversale fascia. De zak kan vervolgens op verschillende manieren worden behandeld. Bij de diepe ring kan hij worden gedraaid, gefixeerd en afgebonden. Het uitstekende uiteinde kan worden verwijderd.

Zaadstreng

Onderhuids vet

Indirecte liesbreukzak
(met vet- of darmweefsel)

Liesband

Binnenste schuine buikspier

Transversale fascia

Directe liesbreuk

Een directe breuk is een uitstulping die direct door een verzwakt deel van de onderkant van het lieskanaal naar buiten komt. Bij een directe breuk hoeft de breukzak meestal niet te worden geopend. Als de zak groot is, moet deze worden teruggeduwd en vastgemaakt met een hechting.

Zaadstreng

Onderhuids vet

Directe liesbreukzak
(met vet- of darmweefsel)

Liesband

Binnenste schuine buikspier

Zaadstreng

Onderhuids vet

Teruggetrokken flap van de
buitenste schuine aponeurose

Transversale fascia

Binnenste schuine buikspier

Stap 4

Testen van de sterkte van uw weefsel

Voordat de hechtingen worden geplaatst, wordt de kwaliteit van het weefsel dat nodig is voor de operatie beoordeeld door het te voelen met een vinger door de geopende breukzak. Na het testen van de sterkte van het weefsel wordt het geopend, omdat het in de volgende stappen van de Shouldice-techniek wordt gebruikt.

Voorafgaand aan het plaatsen van de hechtingen wordt de kwaliteit van de transversale fascia beoordeeld, ofwel door palpatie via de geopende breukzak of via de diepe liesring. Na evaluatie wordt de transversale fascia geopend om te worden opgenomen in de hechtingen van de Shouldice-techniek.

Stap 5

Shouldice-hechtingen

De Shouldice-techniek bestaat uit een viervoudige hechtingstechniek waarbij lagen weefsel in de lies overlappen, om een natuurlijke en duurzame barrière te creëren die effectief voorkomt dat zowel directe als indirecte breuken terugkeren.

Eerste hechtingslijn

De eerste hechting wordt vastgezet, waarbij een deel ervan verlengd blijft. Dit verlengde deel wordt later verbonden met de tweede hechtingslijn. Terwijl deze hechting opzij gaat, verbindt hij drie lagen weefsel en spieren met de onderste flap van de transversale fascia. De hechting loopt vervolgens door naar de diepe liesring.

De hechting wordt vastgezet en een lange draad blijft over om te verbinden met de terugkerende hechting van de tweede lijn. Terwijl de eerste hechtingslijn zijwaarts beweegt, omvat hij de driedubbele laag van de mediale zijde naar de iliopubische tractus aan de laterale zijde. Een sectie van ongeveer 1 cm breed van de mediale flap blijft vrij hangen. Halverwege naar de diepe liesring wordt de rand van de rectus spier onbeschikbaar en wordt uitgesloten van de continue hechting, die vervolgens doorgaat naar de diepe liesring.

Zaadstreng

Onderhuids vet

Liesband

Iliohypogastrische zenuw

Binnenste schuine buikspier

Extraperitoneaal vet

Tweede hechtingslijn

Bij de binnenste liesring keert de hechtingslijn om, waarbij een hangend deel van de drie weefsellagen wordt bevestigd aan de liesband. Wanneer de hechting het begin van de eerste hechtingslijn bereikt, wordt het bevestigd aan het achtergelaten uiteinde van de eerste hechting.

Bij het bereiken van de binnenste liesring keert de hechting om, om de tweede lijn te vormen. Deze lijn beweegt richting de ‘pubic crest’ en integreert de losse rand van de driedubbele laag met de liesband. Dicht bij de ‘pubic crest’ wordt de hechting verbonden en vastgezet met het eerder achtergelaten uiteinde.

Zaadstreng

Onderhuids vet

Iliohypogastrische zenuw

Liesband

Binnenste
schuine buikspier

Flap van drie lagen:
1. Binnenste schuine buikspier
2. Transversus abdominis
3. Transversale fascia

Derde hechtingslijn

We zullen nu een tweede hechtingdraad gebruiken, die zal worden gebruikt voor zowel de derde als de vierde hechtingslijn. Voor deze stap gebruiken we een oplosbaar hechtdraad . Deze begint bij de binnenste liesring, waarbij het middelste deel van onze driedubbele flap wordt opgenomen, waarna het verschuift om een deel van de aponeurose van de buitenste schuine buikspier op te nemen. Het loopt dicht bij onze vorige hechtingslijn, maar dichter bij de oppervlakte, waardoor een soort tweede liesband ontstaat.

We gaan nu verder met de tweede hechting, die zal worden gebruikt voor zowel de derde als de vierde hechtingslijn. Beginnend bij de binnenste liesring, verbindt de derde lijn eerst de mediale zijde van de driedubbele laag, waarna hij verschuift om de binnenste laag van de aponeurose van de buitenste schuine buikspier te integreren. Deze loopt parallel aan de tweede lijn, maar op een meer oppervlakkig niveau, waardoor een soort tweede liesband ontstaat.

Zaadstreng

Onderhuids vet

Teruggetrokken flap van de
buitenste schuine aponeurose

Binnenste schuine buikspier

Iliohypogastrische zenuw

Aponeurose van de buitenste
schuine buikspier

Vierde hechtingslijn

De hechtingslijn keert daarna terug naar de liesring, en eindigt door beide uiteinden van de hechtingslijn stevig aan elkaar vast te maken.

Bij het bereiken van de ‘pubic crest’ loopt de vierde lijn terug richting de binnenste liesring, waarbij de driedubbele laag naadloos wordt samengevoegd met de binnenkant van de aponeurose van de buitenste schuine buikspier, alsof er een extra liesband wordt gecreëerd. Bij de binnenring worden beide uiteinden van de hechtingen stevig aan elkaar geknoopt.

Zaadstreng

Onderhuids vet

Iliohypogastrische zenuw

Binnenste schuine buikspier

Teruggetrokken flap van de
buitenste schuine aponeurose

Aponeurose van de
buitenste schuine buikspier

Zaadstreng

Onderhuids vet

Aponeurose van de
buitenste schuine buikspier

Stap 6

Afronden van de operatie

De zaadstreng wordt voorzichtig teruggebracht naar zijn natuurlijke positie en het lieskanaal wordt gesloten door het bindweefsel van de buitenste schuine buikspier samen te brengen en stevig vast te hechten met oplosbare hechtingen.

Stap 7

Het sluiten van de huid

Aan het einde van de operatie wordt de incisie gesloten met hechtingen die vanzelf worden opgenomen door het lichaam. U hoeft dus niet terug te komen voor het verwijderen van de hechtingen, omdat deze vanzelf oplossen. Er wordt ook een plaatselijke verdoving toegepast, waardoor het gebied na de operatie wat gezwollen kan lijken. Dit is een normale reactie die helpt om de pijn na de operatie te verminderen.

Stap 8

Wondverzorging

In de laatste stappen wordt medische lijm aangebracht en worden Steri-Strips op uw wond geplakt. Deze strips helpen om de randen van de wond bij elkaar te houden, waardoor littekenvorming tijdens het genezingsproces wordt geminimaliseerd. U kunt de strips na een week veilig verwijderen.

DISCLAIMER

De illustraties op deze pagina zijn aangepast in grootte—sommige vergroot, andere verkleind—om het begrip te vergemakkelijken. Ze zijn bedoeld om een vereenvoudigde uitleg van de operatietechniek te geven en weerspiegelen niet de complexe aard van de menselijke anatomie, noch de ingewikkelde uitdagingen die bij echte chirurgische ingrepen worden aangetroffen. In het menselijk lichaam is alles met elkaar verbonden, waardoor het identificeren van weefsels, zenuwen en bloedvaten moeilijker is dan de illustraties suggereren. Daarom zijn aanzienlijke ervaring en chirurgische vaardigheden essentieel om de geïllustreerde operatietechniek nauwkeurig en effectief uit te voeren.

FAQ

Veelgestelde vragen

Tijdens de Tweede Wereldoorlog ontwikkelde de Canadese chirurg Dr. Edward Earle Shouldice (1890-1965) de techniek om jonge mannen te helpen van wie liesbreuken hen verhinderden om dienst te nemen in het leger. Zijn innovatieve methode verminderde het aantal recidieven aanzienlijk en versnelde het herstel. Toen Dr. Shouldice het potentieel van zijn techniek inzag, opende hij na de oorlog in 1945 de Shouldice Kliniek in Toronto, Canada. Vanaf dat moment groeide de populariteit van de Shouldice-techniek en werd het de gouden standaard voor liesbreukoperaties zonder netjes—een standaard die het tot op de dag van vandaag behoudt. Van alle operatietechnieken die wij toepassen, is de Shouldice-techniek de meest wetenschappelijk onderbouwde.

De Shouldice-techniek is uniek omdat het een techniek zonder plastic netjes is. In tegenstelling tot andere methoden waarbij plastic netjes worden gebruikt, maakt de Shouldice-techniek gebruik van een hechtingtechniek op basis van uw eigen weefsel. Deze methode versterkt de buikwand zorgvuldig met een reeks kleine, precieze hechtingen, waardoor het risico op complicaties die gepaard gaan met netjes, zoals infectie of afstoting, wordt geminimaliseerd. Onder de operatietechnieken zonder netje onderscheidt de Shouldice-techniek zich als de meest wetenschappelijk gevalideerde. Uitgebreid wetenschappelijk bewijs toont aan dat de Shouldice-techniek, in de handen van ervaren chirurgen, betere resultaten kan bieden dan operaties met netjes.

Hoewel de Shouldice-techniek zeer effectief is voor verschillende soorten breuken, vooral liesbreuken, varieert de geschiktheid op basis van individuele factoren zoals de grootte en locatie van de breuk. Wij raden potentiële patiënten aan om ons intake formulier in te vullen om te bepalen of ze in aanmerking komen voor de Shouldice-techniek.

In de liesstreek zijn er drie zenuwen: de nervus ilioinguinalis, de genitale tak van de nervus genitofemoralis en de nervus iliohypogastricus. Tijdens onze liesbreukoperaties worden geen van deze zenuwen doorgesneden. We doen er alles aan om deze zenuwen te behouden, zodat de best mogelijke resultaten voor onze patiënten worden bereikt. Deze zorgvuldige aanpak minimaliseert het risico op zenuwgerelateerde complicaties en draagt bij aan een soepel herstel.

In tegenstelling tot de oorspronkelijke Shouldice-techniek, waarbij de cremasterspier wordt doorgesneden, kiezen wij ervoor om deze spier te behouden. De cremasterspier heeft namelijk belangrijke functies, zoals het reguleren van de temperatuur van de teelballen. Wij zijn van mening dat het behoud van de integriteit van de cremasterspier meer voordelen biedt dan de mogelijke voordelen van het doorsnijden ervan.

De hersteltijd kan variëren, maar de meeste patiënten kunnen lichte activiteiten binnen een paar uur na de operatie hervatten. Volledig herstel, inclusief het weer oppakken van zware inspanningen of tillen, duurt meestal ongeveer 4 tot 6 weken. Het herstel kan per persoon verschillen en het is belangrijk om de specifieke adviezen van uw chirurg op te volgen.

De Shouldice- techniek staat bekend om zijn hoge slagingspercentage. Het percentage recidieven voor onze Shouldice-operaties ligt rond de 1 tot 2% voor kleine breuken en 2 tot 5% voor grotere breuken. Deze cijfers tonen de effectiviteit van de procedure aan, vooral wanneer deze wordt uitgevoerd door onze ervaren chirurgen. Echter, zoals bij elke chirurgische ingreep, zijn er mogelijke risico’s, zoals infectie, bloeding en postoperatieve pijn. Het risico op chronische pijn of ongemak is over het algemeen aanzienlijk lager dan bij operaties met netjes. Het is belangrijk om de individuele risico’s en zorgen met ons team te bespreken om een volledig beeld te krijgen van de procedure.

Ja, u kunt na volledig herstel van de Shouldice-operatie uw normale activiteiten en trainingsroutine hervatten, zonder limieten. Het is echter belangrijk om activiteiten geleidelijk opnieuw op te pakken, volgens de richtlijnen van onze chirurg en door goed naar uw lichaam te luisteren. Lichte oefeningen kunnen binnen een week worden hervat, maar zware activiteiten moeten voorzichtig worden hervat nadat volledig herstel is bevestigd. Na volledig herstel zijn er geen beperkingen wat betreft de belasting en intensiteit van activiteiten en oefeningen.

Absoluut, de Shouldice-techniek is zeker een optie voor mensen die een recidief liesbreuk ervaren na een eerdere operatie. Als uw eerste operatie een kijkoperatie met netje, de Shouldice-techniek, of een andere weefselgebaseerde methode betrof; kunnen wij normaalgesproken de Shouldice-techniek zonder problemen (opnieuw) toepassen. Als uw oorspronkelijke breuk werd behandeld met een open netje, zoals de Lichtenstein-techniek, kan het nodig zijn om (een deel van) het netje te verwijderen voordat we de Shouldice-techniek succesvol kunnen uitvoeren bij uw recidief liesbreuk.

De term “spanningsvrije” herstelmethode is meer een marketingterm die wordt gebruikt door bedenkers van verschillende liesbreukbehandelingen om hun aanpak te benadrukken. Echter, Een bepaalde mate van spanning is normaal bij elke liesbreukoperatie. Dit geldt ook voor de Shouldice-methode, net als voor andere natuurlijke weefsel- en netjes-gebaseerde technieken.

Als we het hebben over het herstellen van een breuk, brengen we in feite weefsels samen om een scheur of zwakte in de buikwand te herstellen. Dit proces brengt van nature enige initiële spanning met zich mee, aangezien de spieren en weefsels worden uitgelijnd voor genezing. Deze spanning is echter meestal mild en tijdelijk, omdat het menselijk lichaam opmerkelijk aanpasbaar is. Net zoals spieren zich geleidelijk strekken en versterken als reactie op training, passen de weefsels in de buik zich aan en herstellen ze na de operatie, waardoor de initiële spanning afneemt in een proces dat bekend staat als spieradaptatie.

Dit genezingsproces weerspiegelt natuurlijke lichaamsveranderingen, vergelijkbaar met die van gewichtheffers wanneer hun spieren zich aanpassen aan het tillen van zware gewichten, of de ongelooflijke aanpassingen die het lichaam van een vrouw doormaakt tijdens de zwangerschap. Dus, hoewel er mogelijk wat lichte, tijdelijke spanning wordt gevoeld bij de Shouldice-methode, maakt dit deel uit van het natuurlijke genezingsproces, dat afneemt naarmate uw lichaam zich aanpast en herstelt.

Een directe breuk ontstaat door een verzwakking in de buikwand en komt vaak voor bij oudere mensen. Een indirecte breuk daarentegen puilt uit door het lieskanaal samen met de zaadstreng en is vaak een aangeboren aandoening. Indirecte breuken komen vaker voor dan directe breuken. Omdat de Shouldice-techniek echter is ontworpen om zowel directe als indirecte breuken tegelijk te behandelen, hoeft u geen onderscheid te maken tussen de twee.

Terminologie

Lees meer over de termen die op deze pagina worden gebruikt in onze eenvoudige, makkelijk te begrijpen woordenlijst.

De aponeurose van de buitenste schuine buikspier functioneert als een verbindend weefsel dat de buitenste schuine spier verbindt met de botten in de buikstreek (de onderste ribben en het bekken). U kunt het zien als een stevige plaat die de spier aan zijn omgeving bevestigt. Deze verbinding biedt stabiliteit en ondersteuning aan de spier, wat de algehele kracht en functionaliteit van uw buikgebied vergroot. Hoewel de hoofdfunctie het vastmaken van spieren is, draagt het ook bij aan de structurele integriteit van de buikwand.

Het lieskanaal is een kanaal in de onderbuik, naast de lies. Het dient als een doorgang voor structuren zoals bloedvaten en de zaadstreng. Dit kanaal speelt een belangrijke rol in de mannelijke anatomie en seksuele functionaliteit.

Beschouw de diepe liesring als een soort doorgang in de onderbuik, vlakbij de lies. Het is een natuurlijke opening in de buikwand. Deze opening maakt het mogelijk dat bloedvaten en de zaadstreng tussen uw binnenbuik en de liesstreek reizen.

Een breukzak is een delicate, zakachtige structuur die ontstaat wanneer een deel van een orgaan of vetweefsel door een kwetsbaar gebied of opening in de omliggende spier of het bindweefsel naar buiten puilt. U kunt het zien als een klein zakje dat het uitpuilende weefsel opvangt. De grootte en locatie van breukzakken kunnen verschillen, afhankelijk van het type breuk.

Stel u de liesband voor als een sterke, flexibele band die loopt van de voorkant van uw heupbot naar het schaambeen. Het is als een steunriem voor uw onderbuik en liesstreek. Deze band helpt om alles op zijn plaats te houden en biedt stabiliteit aan dit gebied. Net zoals een riem uw broek ondersteunt, ondersteunt de liesband de structuren in uw onderbuik, zodat alles blijft waar het hoort.

De binnenste schuine buikspier is een van de drie lagen spieren die de buikwand vormen. In de liesstreek bevindt de binnenste schuine spier zich tussen de buitenste schuine buikspier en de transversus abdominis-spier. Deze spier helpt u bij het draaien, buigen en bewegen van uw romp.

Zie de zaadstreng als een soort bundel of koord die belangrijke elementen bevat zoals bloedvaten, zaadvaten en zenuwen. Het bevindt zich in uw liesstreek en verbindt uw teelbal met de basis van uw penis, door uw buikwand heen. Deze streng is als een snelweg die sperma laat reizen tussen uw teelbal en uw penis. Het is een essentieel onderdeel van uw anatomie en speelt een belangrijke rol in het voortplantingssysteem.

Oplosbare hechtingen zijn ontworpen om op een gecontroleerde manier in uw lichaam af te breken. Dit betekent dat de hechtingen na verloop van tijd geleidelijk oplossen in water en uw lichaam verlaten door uw urine. Ze zijn gemaakt van een stof die afbreekt via een natuurlijk proces dat hydrolyse wordt genoemd.

Verdere lectuur

  1. Bendavid, R., Koch, A., Iakovlev, V.V. (2017). The Shouldice Repair 2016. In: Hope, W., Cobb, W., Adrales, G. (eds) Textbook of Hernia. Springer, Cham.
  2. Lorenz R, Arlt G, Conze J, Fortelny R, Gorjanc J, Koch A, Morrison J, Oprea V, Campanelli G. Shouldice standard 2020: review of the current literature and results of an international consensus meeting. Hernia. 2021 Oct;25(5):1199-1207.
  3. Schumpelick V. Does every hernia demand a mesh repair? A critical review. Hernia. 2001 Mar;5(1):5-8.
  4. Bendavid R. New techniques in hernia repair. World J Surg. 1989 Sep-Oct;13(5):522-31.
  5. Koch A, Lorenz R, Meyer F, Weyhe D. Hernia repair at the groin—who undergoes which surgical intervention? Zentralbl Chir. 2013;138:410–7.
  6. Bendavid R, Howarth D. Transversalis fascia rediscovered. Surg Clin North Am. 2000 Feb;80(1):25-33.
  7. Shouldice EB. The Shouldice repair for groin hernias. Surg Clin North Am. 2003 Oct;83(5):1163-87, vii.
  8. Bendavid R. Biography: Edward Earle Shouldice (1890-1965). Hernia. 2003 Dec;7(4):172-7.
  9. Bendavid R, Mainprize M, Iakovlev V. Pure tissue repairs: a timely and critical revival. Hernia. 2019 Jun;23(3):493-502.

Looks like you're in !

To ensure the best experience, we recommend visiting the International version of our site.

Det verkar som att du är i Sverige! 🇸🇪

För att säkerställa bästa möjliga upplevelse rekommenderar vi att du besöker den svenska versionen av vår webbplats.

Il semble que vous soyez en France 🇫🇷

Pour garantir la meilleure expérience, nous vous recommandons de visiter la version française de notre site.

Het lijkt erop dat u zich in Nederland bevindt! 🇳🇱

Voor de beste ervaring, raden wij u aan om de Nederlandse versie van onze website te bezoeken.

Het lijkt erop dat u zich in België bevindt! 🇧🇪

Om u de beste ervaring te bieden, raden we u aan de Belgische versie van onze site te bezoeken.

Det ser ud til, at du befinder dig i Danmark! 🇩🇰

For at sikre den bedste oplevelse anbefaler vi, at du besøger den danske version af vores hjemmeside.

Looks like you're in Ireland! 🇮🇪

To ensure the best experience, we recommend visiting the Irish version of our site.

Looks like you're in the United Kingdom! 🇬🇧

To ensure the best experience, we recommend visiting the UK version of our site.