De Desarda-techniek uitgelegd

De Desarda-techniek werd in de jaren 80 ontwikkeld door Dr. Mohan Desarda uit Pune, India. De techniek versterkt de verzwakking in de lies met een strook bindweefsel uit hetzelfde gebied. Deze methode is vooral effectief bij jonge patiënten (die niet roken) vanwege de afhankelijkheid van sterk en gezond bindweefsel. Hieronder vindt u een gedetailleerde, stapsgewijze uitleg van de operatietechniek.

BioHernia scoort een 4.9 van de 5, op Google and Trustpilot

Overwegingen voor vrouwen

De meeste behandelingen voor liesbreuken zijn historisch gericht op mannen, waardoor er een gebrek is aan gespecialiseerde zorg voor vrouwen. BioHernia zet zich in om deze kloof te overbruggen door liesbreukzorg aan te bieden dat is afgestemd op de unieke behoeften van vrouwen, met effectieve behandelingen die rekening houden met de specifieke anatomische en fysiologische verschillen.

Dijbreuken komen vaker voor bij vrouwen, met een prevalentie van ongeveer 15%. Ze worden vaak over het hoofd gezien tijdens de eerste onderzoeken en bij het herstel van liesbreuken bij vrouwen. Daarom voeren wij een grondig pre- en intra-operatief onderzoek uit om een dijbreuk, indien aanwezig, nauwkeurig te identificeren en te behandelen.

Het ronde ligament bij vrouwen, vergelijkbaar met de zaadstreng bij mannen, is een belangrijke structuur die door het lieskanaal loopt en helpt de baarmoeder stabiel te houden. Bij een liesbreukoperatie wordt dit ligament doorgaans doorgesneden. Wij besteden echter extra zorg aan het beschermen van dit ligament, met als doel schade te voorkomen en de stabiliteit van de baarmoeder te behouden.

We erkennen dat de anatomie van vrouwen in het liesgebied aanzienlijk verschilt van die van mannen en dat hun weefsels vaak veerkrachtiger zijn. Daarom stemmen we onze aanpak zorgvuldig af op de unieke behoeften van vrouwen. Dankzij de uitgebreide ervaring van onze chirurgen kunnen we onze technieken tijdens de operatie aanpassen. Deze flexibiliteit stelt ons in staat om, waar mogelijk, minder ingrijpende methoden toe te passen, zodat de ingreep niet alleen effectief is, maar ook volledig is afgestemd op uw specifieke situatie.

Stap 1

Begin van de operatie

Na het toedienen van een algemene of plaatselijke verdoving beginnen we met de liesbreukoperatie door een kleine incisie van 3 tot 5 cm te maken in het onderste deel van de buik. Tijdens de hele procedure is er een toegewijde anesthesist aanwezig om uw comfort en welzijn te garanderen. De incisie wordt in de onderbuik gemaakt, zodat het litteken onopvallend blijft en verborgen blijft als u badkleding of ondergoed draagt.

Ronde ligament
van de baarmoeder

Onderhuids vet

Aponeurose van de
buitenste schuine buikspier

Stap 2

Openen van het lieskanaal

Het eerste weefsel dat we tegenkomen is de aponeurose van de buitenste schuine buikspier , die het dak van het lieskanaal vormt. Om toegang te krijgen tot het lieskanaal, moet deze weefsellaag worden geopend. Belangrijk om te vermelden is dat het openen van de aponeurose geen invloed heeft op de functionaliteit, omdat deze in de laatste stap van de operatie weer gesloten wordt. Na het openen wordt het ronde ligament veilig opzijgelegd en worden de twee flappen van de aponeurose voorzichtig naar buiten gevouwen, omdat deze later in het herstelproces worden gebruikt.

De aponeurose van de buitenste schuine buikspier wordt ingesneden van de oppervlakkige liesring tot voorbij de diepe liesring. Na het openen wordt het bovenste deel van de aponeurose iets omhoog geheven en met een vinger losgemaakt van de onderliggende binnenste schuine buikspier.

Stap 3

Behandeling van de breukzak

Liesbreuken kunnen op twee manieren voorkomen: als een indirecte breuk of een directe breuk. Beide soorten breuken ontstaan door uitstulping van intra-abdominaal weefsel door een zwakke plek in de lies, maar er zijn duidelijke verschillen tussen de twee. Voor de Desarda-techniek maakt het echter niet uit welke van de twee typen u heeft, omdat de techniek beide tegelijk herstelt. Wilt u meer weten over het verschil tussen de twee, lees dan verder in onze veelgestelde vragen onderaan deze pagina ↓

Indirecte liesbreuk

Een indirecte breuk is een uitstulping die uit de diepe liesring komt, samen met het ronde ligament van de baarmoeder. Dit type breuk komt het meest voor bij vrouwen.

Tijdens de operatie moet deze uitstulping of ‘zak’ ↓ teruggeduwd worden naar zijn juiste plaats. De zak kan worden geopend om de inhoud te controleren, en daarna wordt de zak dichtgebonden vlak bij de diepe liesring om te voorkomen dat hij weer uitpuilt. Vervolgens kan het overtollige of onnodige deel van de zak worden verwijderd voor een nette afwerking.

De zak moet worden losgemaakt tot aan de opening in de transversale fascia. Voor indirecte breuken betekent dit een volledige blootlegging van de interne liesring. Rondom de diepe ring moet de breukzak zorgvuldig worden losgemaakt van alle hechtingen aan de transversale fascia. De zak kan vervolgens op verschillende manieren worden behandeld. Bij de diepe ring kan hij worden gedraaid, gefixeerd en afgebonden. Het uitstekende uiteinde kan worden verwijderd.

Ronde ligament
van de baarmoeder

Onderhuids vet

Indirecte liesbreukzak
(met vet- of darmweefsel)

Liesband

Binnenste schuine buikspier

Transversale fascia

Directe liesbreuk

Een directe breuk is een uitstulping die direct door een verzwakt deel van de onderkant van het lieskanaal naar buiten komt. Dit type breuk komt niet vaak voor bij vrouwen. Bij een directe breuk hoeft de breukzak meestal niet te worden geopend. Als de zak groot is, moet deze worden teruggeduwd en vastgemaakt met een hechting.

Ronde ligament
van de baarmoeder

Onderhuids vet

Directe liesbreukzak
(met vet- of darmweefsel)

Liesband

Binnenste schuine buikspier

Ronde ligament
van de baarmoeder

Onderhuids vet

Aponeurose van de
buitenste schuine buikspier

Liesband

Stap 4

Afdekken van de liesbodem

Nadat de breukzak succesvol is teruggebracht, kunnen we beginnen met de Desarda-techniek. Hierbij wordt een weefselflap gemaakt om de liesbodem te bedekken, wat effectief voorkomt dat zowel indirecte als directe liesbreuken terugkeren (vergelijkbaar met de werking van een plastic matje). De eerste stap is om voorzichtig het bovenste deel van de externe schuine aponeurose (ESA) aan de liesband te hechten. Het is essentieel om voorzichtig te werk te gaan en te voorkomen dat de hechtingen te strak worden aangetrokken, om de goede werking van het ronde ligament te waarborgen.

Het bovenste deel van de ESA wordt met doorlopende hechtingen aan de liesband gehecht.

Ronde ligament
van de baarmoeder

Onderhuids vet

Liesband

Aponeurose van de
buitenste schuine buikspier

Stap 5

Een flap creëren

Tijdens deze stap wordt zorgvuldig een kleine strook weefsel van ongeveer 1-2 cm breedte gecreëerd, door een snede te maken die parallel loopt aan de liesband. Deze snede wordt verlengd naar het midden tot aan het schaambeen en aan de andere kant ongeveer 2-3 cm voorbij de interne ring.

Belangrijk: de verbinding van de externe schuine aponeurose (ESA) blijft intact en wordt niet verstoord. Dit betekent dat het oorspronkelijke weefsel verbonden blijft zonder enige schade of onderbreking.

Een strook van ongeveer 1-2 cm wordt zorgvuldig gecreëerd door een incisie in de (ESA) te maken, parallel aan de liesband. Deze incisie wordt vervolgens verlengd naar het midden tot de pubische symfyse (schaambeen) en aan de andere kant 2-3 cm voorbij de interne ring. De oorspronkelijke verbinding van de aponeurose van de externe schuine buikspier en zijn doorlopende structuur met de strook blijven intact en behouden.

Ronde ligament
van de baarmoeder

Onderhuids vet

Aponeurose van de
buitenste schuine buikspier

Binnenste schuine
buikspier

Iliohypogastrische zenuw

Liesband

Nieuw gemaakte strook
bedekt de liesbodem

Stap 6

Het creëren van een nieuwe liesbodem

Zodra de strook is voorbereid, gaan we verder met de laatste stap van de Desarda-techniek. Hierbij wordt de strook gehecht aan de interne schuine spier, waardoor een nieuwe liesbodem ontstaat die zowel directe als indirecte liesbreuken voorkomt. Voordat de hechtingen worden geplaatst, zoeken onze chirurgen eerst de iliohypogastrische zenuw op, die vaak verborgen ligt onder het bovenste deel van de ESA. Dit doen wij om ervoor te zorgen dat deze niet in de hechtingslijn wordt opgenomen.

De bovenrand van de strook wordt met doorlopende hechtingen aan de interne schuine buikspier gehecht. De eerste hechting wordt verankerd aan het mediale uiteinde van de strook, dicht bij de pubische symfyse, en vervolgens vastgezet aan de interne schuine buikspier. De hechtingen worden dicht bij de bovenrand van de strook geplaatst, zo dicht mogelijk bij de rand (ongeveer 1-2 mm). Deze hechtingsmethode wordt langs de lengte van de strook voortgezet en strekt zich 2-3 cm voorbij de interne ring uit. Hierdoor fungeert de strook als de nieuwe liesbodem van het lieskanaal.

Ronde ligament
van de baarmoeder

Onderhuids vet

Aponeurose van de
buitenste schuine buikspier

Stap 6

Afronden van de operatie

Het ronde ligament wordt voorzichtig teruggebracht naar haar natuurlijke positie en het lieskanaal wordt gesloten door het bindweefsel van de buitenste schuine buikspier samen te brengen en stevig vast te hechten met oplosbare hechtingen.

Stap 7

Het sluiten van de huid

Aan het einde van de operatie wordt de incisie gesloten met hechtingen die vanzelf worden opgenomen door het lichaam. U hoeft dus niet terug te komen voor het verwijderen van de hechtingen, omdat deze vanzelf oplossen. Er wordt ook een plaatselijke verdoving toegepast, waardoor het gebied na de operatie wat gezwollen kan lijken. Dit is een normale reactie die helpt om de pijn na de operatie te verminderen.

Stap 9

Wondverzorging

In de laatste stappen wordt medische lijm aangebracht en worden Steri-Strips op uw wond geplakt. Deze strips helpen om de randen van de wond bij elkaar te houden, waardoor littekenvorming tijdens het genezingsproces wordt geminimaliseerd. U kunt de strips na een week veilig verwijderen.

DISCLAIMER

The illustrations displayed on this page have been adjusted in size—some enlarged and others reduced—to enhance understanding. They are intended to provide a simplified explanation of the operation technique and do not accurately portray the complex nature of human anatomy, nor do they convey the intricate challenges encountered during actual surgical procedures. Within the human body, everything is interlinked, making the identification of tissues, nerves, and blood vessels more challenging than what is suggested by the illustrations. Consequently, considerable experience and surgical skill are essential to accurately and effectively perform the operation technique illustrated.

FAQ

Veelgestelde vragen

De Desarda-techniek onderscheidt zich van andere technieken door het verzwakte gebied te versterken met het gebruik van een dynamische strook van de eigen spier van de patiënt, afkomstig van de externe schuine aponeurose. Dit natuurlijke weefsel is sterk en flexibel, wat belangrijk is om het risico op complicaties zoals recidieven, infectie of afstoting te minimaliseren.

Belangrijk: Hoewel de Desarda-techniek het gebruik van netjes op een innovatieve manier vermijd, is het de minst wetenschappelijk bewezen methode onder onze behandelingstechnieken. De resultaten op lange termijn zijn minder goed vastgesteld in vergelijking met andere methoden zoals de Shouldice-techniek ↗. Als u deze techniek overweegt, moet u de mogelijke voor- en nadelen grondig bespreken met onze chirurg zodat u een weloverwogen beslissing kunt nemen.

De effectiviteit van de Desarda-techniek hangt sterk af van de kwaliteit van het bindweefsel in uw lies, dat sterk en flexibel genoeg moet zijn om de hechtingen te ondersteunen.

Vanwege deze eisen is de Desarda-techniek over het algemeen meer geschikt voor jongere patiënten. Jongere mensen hebben meestal gezonder, veerkrachtiger weefsel dat beter kan aanpassen en integreren in de structuur van hechtingen die wij aanbrengen. Deze sterkere weefsels garanderen een betrouwbaar en duurzaam herstel met een minimaal risico op een recidief.

Oudere patiënten of degenen van wie de weefselkwaliteit is verminderd door factoren zoals roken, overmatig alcoholgebruik of bepaalde gezondheidsproblemen, kunnen mogelijk geen goede resultaten behalen met deze techniek en moeten andere herstelopties overwegen die minder afhankelijk zijn van de sterkte van het bindweefsel. In die gevallen biedt de Shouldice-techniek ↗ een beter alternatief.

De hersteltijd kan variëren, maar de meeste patiënten kunnen lichte activiteiten binnen een paar uur na de operatie hervatten. Volledig herstel, inclusief het weer oppakken van zware inspanningen of tillen, duurt meestal ongeveer 4 tot 6 weken. Het herstel kan per persoon verschillen en het is belangrijk om de specifieke adviezen van uw chirurg op te volgen.

In de liesstreek zijn er drie zenuwen: de nervus ilioinguinalis, de genitale tak van de nervus genitofemoralis en de nervus iliohypogastricus. Tijdens onze liesbreukoperaties worden geen van deze zenuwen doorgesneden. We doen er alles aan om deze zenuwen te behouden, zodat de best mogelijke resultaten voor onze patiënten worden bereikt. Deze zorgvuldige aanpak minimaliseert het risico op zenuwgerelateerde complicaties en draagt bij aan een soepel herstel.

Ja, bij de Desarda-techniek wordt het ronde ligament behouden. Onze aanpak geeft prioriteit aan het behouden van zoveel mogelijk natuurlijk weefsel. Het ronde ligament speelt een cruciale rol bij het bieden van ondersteuning en stabiliteit aan het bekkengebied. Wij geloven dat het behoud van de integriteit van het ronde ligament meer voordelen biedt dan de mogelijke voordelen van het doorsnijden ervan.

Een directe breuk ontstaat door een verzwakking in de buikwand en komt vaak voor bij oudere mensen. Een indirecte breuk daarentegen puilt uit door het lieskanaal samen met het ronde ligament van de baarmoeder en is vaak een aangeboren aandoening. Indirecte breuken komen vaker voor dan directe breuken. Omdat de Shouldice-techniek echter is ontworpen om zowel directe als indirecte breuken tegelijk te behandelen, hoeft u geen onderscheid te maken tussen de twee.

De Desarda-techniek heeft uitstekende resultaten aangetoond sinds de techniek is ontwikkeld. Met name in onze klinieken waar we een levenslang risico op terugkeer van 2% of minder hebben waargenomen—wat neerkomt op een slagingspercentage van meer dan 98%.

Het succes van deze hersteltechniek is opmerkelijk hoog bij een specifieke groep patiënten: gezonde, jongere mensen. Als u overweegt om de Desarda-techniek te ondergaan, is het belangrijk om de verwachte uitkomsten en risico’s met onze chirurgen te bespreken om te begrijpen hoe dit slagingspercentage van toepassing is op uw specifieke situatie en gezondheidstoestand.

Ja, u kunt na volledig herstel van de Desarda-operatie uw normale activiteiten en trainingsroutine hervatten, zonder limieten. Het is echter belangrijk om activiteiten geleidelijk opnieuw op te pakken, volgens de richtlijnen van onze chirurg en door goed naar uw lichaam te luisteren. Lichte oefeningen kunnen binnen een week worden hervat, maar zware activiteiten moeten voorzichtig worden hervat nadat volledig herstel is bevestigd. Na volledig herstel zijn er geen beperkingen wat betreft de belasting en intensiteit van activiteiten en oefeningen.

De term “spanningsvrije” herstelmethode is meer een marketingterm die wordt gebruikt door bedenkers van verschillende liesbreukbehandelingen om hun aanpak te benadrukken. Echter, Een bepaalde mate van spanning is normaal bij elke liesbreukoperatie. Dit geldt ook voor de Desarda-methode, net als voor andere natuurlijke weefsel- en netjes-gebaseerde technieken.

Als we het hebben over het herstellen van een breuk, brengen we in feite weefsels samen om een scheur of zwakte in de buikwand te herstellen. Dit proces brengt van nature enige initiële spanning met zich mee, aangezien de spieren en weefsels worden uitgelijnd voor genezing. Deze spanning is echter meestal mild en tijdelijk, omdat het menselijk lichaam opmerkelijk aanpasbaar is. Net zoals spieren zich geleidelijk strekken en versterken als reactie op training, passen de weefsels in de buik zich aan en herstellen ze na de operatie, waardoor de initiële spanning afneemt in een proces dat bekend staat als spieradaptatie.

Dit genezingsproces weerspiegelt natuurlijke lichaamsveranderingen, vergelijkbaar met die van gewichtheffers wanneer hun spieren zich aanpassen aan het tillen van zware gewichten, of de ongelooflijke aanpassingen die het lichaam van een vrouw doormaakt tijdens de zwangerschap. Dus, hoewel er mogelijk wat lichte, tijdelijke spanning wordt gevoeld bij de Desarda-methode, maakt dit deel uit van het natuurlijke genezingsproces, dat afneemt naarmate uw lichaam zich aanpast en herstelt.

Als er tijdens de operatie een kleine dijbreuk wordt vastgesteld, kunnen we die meestal verhelpen zonder het gebruik van een netje. Bij grotere breuken kan het nodig zijn om een Phasix-netje te gebruiken – een oplosbaar type netje dat geleidelijk verdwijnt en veilig door het lichaam wordt afgebroken. Dit netje is gemaakt van hetzelfde materiaal als oplosbare hechtingen en wordt op natuurlijke wijze afgebroken via een proces dat hydrolyse heet.

Terminologie

Lees meer over de termen die op deze pagina worden gebruikt in onze eenvoudige, makkelijk te begrijpen woordenlijst.

De aponeurose van de buitenste schuine buikspier functioneert als een verbindend weefsel dat de buitenste schuine spier verbindt met de botten in de buikstreek (de onderste ribben en het bekken). U kunt het zien als een stevige plaat die de spier aan zijn omgeving bevestigt. Deze verbinding biedt stabiliteit en ondersteuning aan de spier, wat de algehele kracht en functionaliteit van uw buikgebied vergroot. Hoewel de hoofdfunctie het vastmaken van spieren is, draagt het ook bij aan de structurele integriteit van de buikwand.

Het lieskanaal is een kanaal in de onderbuik, naast de lies. Het dient als een doorgang voor structuren zoals bloedvaten en de zaadstreng. Dit kanaal speelt een belangrijke rol in de mannelijke anatomie en seksuele functionaliteit.

Beschouw de diepe liesring als een soort doorgang in de onderbuik, vlakbij de lies. Het is een natuurlijke opening in de buikwand. Deze opening maakt het mogelijk dat bloedvaten en het ronde ligament tussen uw binnenbuik en de liesstreek reizen.

Een breukzak is een delicate, zakachtige structuur die ontstaat wanneer een deel van een orgaan of vetweefsel door een kwetsbaar gebied of opening in de omliggende spier of het bindweefsel naar buiten puilt. U kunt het zien als een klein zakje dat het uitpuilende weefsel opvangt. De grootte en locatie van breukzakken kunnen verschillen, afhankelijk van het type breuk.

Stel u de liesband voor als een sterke, flexibele band die loopt van de voorkant van uw heupbot naar het schaambeen. Het is als een steunriem voor uw onderbuik en liesstreek. Deze band helpt om alles op zijn plaats te houden en biedt stabiliteit aan dit gebied. Net zoals een riem uw broek ondersteunt, ondersteunt de liesband de structuren in uw onderbuik, zodat alles blijft waar het hoort.

De binnenste schuine buikspier is een van de drie lagen spieren die de buikwand vormen. In de liesstreek bevindt de binnenste schuine spier zich tussen de buitenste schuine buikspier en de transversus abdominis-spier. Deze spier helpt u bij het draaien, buigen en bewegen van uw romp.

Het ronde ligament is een sterk bindweefsel dat de baarmoeder ondersteunt en stabiliseert. Het strekt zich uit van beide zijden van de baarmoeder naar het liesgebied. U kunt het zien als de koordjes van een hoodie, die helpen de baarmoeder op haar plaats te houden door deze te verbinden met de voorkant van het bekkengebied. Net zoals koordjes een hoodie goed passend houden, helpen de ronde ligamenten de baarmoeder uitgelijnd en stabiel te houden terwijl deze groeit tijdens de zwangerschap, wat zorgt voor comfort en ondersteuning terwijl uw lichaam verandert.

Oplosbare hechtingen zijn ontworpen om op een gecontroleerde manier in uw lichaam af te breken. Dit betekent dat de hechtingen na verloop van tijd geleidelijk oplossen in water en uw lichaam verlaten door uw urine. Ze zijn gemaakt van een stof die afbreekt via een natuurlijk proces dat hydrolyse wordt genoemd.

Verdere lectuur

  1. Köckerling F, Koch A, Lorenz R. Groin Hernias in Women-A Review of the Literature. Front Surg. 2019 Feb 11;6:4. ↗
  2. Schumpelick V. Does every hernia demand a mesh repair? A critical review. Hernia. 2001 Mar;5(1):5-8. ↗
  3. Pivo S, Huynh D, Oh C, Towfigh S. Sex-based differences in inguinal hernia factors. Surg Endosc. 2023 Nov;37(11):8841-8845. ↗
  4. Koch A, Lorenz R, Meyer F, Weyhe D. Hernia repair at the groin—who undergoes which surgical intervention? Zentralbl Chir. 2013;138:410–7. ↗
  5. Thairu NM, Heather BP, Earnshaw JJ. Open inguinal hernia repair in women: is mesh necessary? Hernia. 2008 Apr;12(2):173-5; discussion 217. ↗
  6. Bendavid R, Howarth D. Transversalis fascia rediscovered. Surg Clin North Am. 2000 Feb;80(1):25-33. ↗
  7. Philipp M, Leuchter M, Lorenz R, Grambow E, Schafmayer C, Wiessner R. Quality of Life after Desarda Technique for Inguinal Hernia Repair-A Comparative Retrospective Multicenter Study of 120 Patients. J Clin Med. 2023 Jan 28;12(3):1001. ↗
  8. Köckerling F, Lorenz R, Hukauf M, Grau H, Jacob D, Fortelny R, Koch A. Influencing Factors on the Outcome in Female Groin Hernia Repair: A Registry-based Multivariable Analysis of 15,601 Patients. Ann Surg. 2019 Jul;270(1):1-9. ↗
  9. Pereira C, Varghese B. Desarda Non-mesh Technique Versus Lichtenstein Technique for the Treatment of Primary Inguinal Hernias: A Systematic Review and Meta-Analysis. Cureus. 2022 Nov 18;14(11):e31630. ↗
  10. Mohamedahmed AYY, Ahmad H, Abdelmabod AAN, Sillah AK. Non-mesh Desarda Technique Versus Standard Mesh-Based Lichtenstein Technique for Inguinal Hernia Repair: A Systematic Review and Meta-analysis. World J Surg. 2020 Oct;44(10):3312-3321. ↗
  11. Desarda M. New Technique of No Mesh Inguinal Hernia Repair. Pune, India; 2019 ↗