Wat is een liesbreuk?
Een liesbreuk (oftewel een hernia inguinalis) is een uitstulping van het buikvlies of buikvet door een verzwakking in de onderbuikwand. Het is een veel voorkomend verschijnsel dat zich voornamelijk voordoet bij mannen. Ongeveer 25% van alle mannen krijgt ooit te maken met een liesbreuk. In tegenstelling tot dit hoge percentage krijgt slechts 2% van de vrouwen te maken met een liesbreuk. Veel mensen zoeken geen behandeling voor hun liesbreuk omdat het vaak geen directe klachten veroorzaakt. Snel medisch ingrijpen kan echter wel voorkomen dat er verdere uitstulpingen en/of complicaties ontstaan.
Liesbreuk symptomen
Liesbreuken zijn opvallend door de kenmerkende uitstulpingen. Ze veroorzaken bulten in de lies of langs de schaamstreek, en kunnen in grootte toenemen bij het hoesten of het aannemen van een staande positie. Dit soort hernia kan pijnlijk of gevoelig voor aanraking zijn. In de meeste gevallen zijn één of meerdere van de volgende symptomen bij een liesbreuk waar te nemen:
- In de meeste gevallen is de uitstulping makkelijk terug te duwen. Als u staat, hoest of perst, komt de uitstulping vaak weer tevoorschijn. Wanneer u op uw rug ligt of de uitstulping terugduwt, is de zwelling vaak minder goed zichtbaar.
- De uitstulping loopt soms door tot aan/in de balzak of schaamlip.
- Pijn, een branderig gevoel of steken.
- Een zwaar of vol gevoel in de lies
- Zwelling van het scrotum (balzak) bij mannen
Oorzaken en risicofactoren van een liesbreuk
Een liesbreuk kan om verschillende redenen tot stand komen. Allereerst kan het zijn dat de verzwakking van uw buikwand een aangeboren kenmerk is. Ook kan plotselinge of continue spanning of druk op de buikwand een breuk veroorzaken, denk hierbij bijvoorbeeld aan zwaar werk of inspanning. In beide gevallen geldt dat enkele factoren meespelen in het ontstaan van de breuk:
- Erfelijkheid
- Overgewicht of obesitas
- Zwangerschap
- Vaak langdurig staan
- Roken (roken maakt het bindweefsel zwakker)
- Overmatig hoesten
- Rgelmatig persen (obstipatie)
- Het (vaak) tillen van zware objecten
- Het maken van plotselinge bewegingen tijdens sport (waarbij veel druk op de buik komt te liggen)
Wat voor types liesbreuken zijn er?
Indirecte liesbreuk
De indirecte liesbreuk is de meest voorkomende soort liesbreuk. Het komt vaak voor bij vroegtijdig geboren baby’s, waarbij het lieskanaal zich niet volledig heeft kunnen ontwikkelen. Dit soort liesbreuk kan echter ook op elk ander moment in het leven ontstaan en komt voornamelijk voor bij mannen.
Directe liesbreuk
Een directe liesbreuk komt meestal voor bij volwassenen. Vaak wordt onterecht gedacht dat zwakke spieren tijdens de volwassenheid leiden tot een directe liesbreuk. Ook dit type liesbreuk komt meer voor bij mannen.
Risico’s
Door de verzwakking van de liesbreuk kan weefsel vanuit de buikholte zakken. Een stuk van de darm kan bijvoorbeeld bekneld raken. Door de beknelling wordt de bloedvoorziening naar dat deel van de darm belemmerd, waardoor het beklemde stuk van de darm kan afsterven. Als dit gebeurt moet u met spoed worden geopereerd, anders loopt u het risico te overlijden.
Diagnose van een liesbreuk
De diagnose kan op twee manieren worden gesteld:
Echo
Een echo geeft een beter beeld van de binnenkant en wordt meestal gebruikt wanneer de liesbreuk niet met het blote oog waar te nemen is.
Waarneming
Een ervaren arts kan zonder het gebruik van hulpmiddelen een diagnose stellen van een liesbreuk. Dit doet de arts door bepaalde houdingen met u door te gaan en u bijvoorbeeld te laten hoesten.
Behandeling van een liesbreuk
Een operatie is de primaire behandeling in het geval van een liesbreuk. De liesbreukoperatie is een van de meest uitgevoerde ingrepen in de algemene chirurgie en een zeer succesvolle procedure wanneer het wordt uitgevoerd door een ervaren chirurg. De operatie kan op twee manieren worden uitgevoerd: met behulp van een “open” operatie of laparoscopische operatie.
Als er een open operatie wordt toegepast wordt er een kleine snee in de lies gemaakt waarna de uitstulping wordt teruggeduwd in de buik. De breuk wordt hierna hersteld met behulp van uw eigen weefsel of door het gebruik van een matje. Bij laparoscopie worden er door meerdere kleine gaatjes een camera en apparatuur naar binnen gebracht om de breuk van binnenuit te herstellen. Bij laparoscopie geldt dat de hersteltijd korter is maar de operatie altijd met kunststof matje wordt uitgevoerd.
Met of zonder matje?
Wij raden altijd operatiemethodes zonder het gebruik van matjes aan, en alleen door een ervaren chirurg. Als u nog twijfelt over het verschil tussen operatie methodes met of zonder matje hebben wij een overzicht gemaakt van de voor- en nadelen van beide soorten liesbreukoperaties.
Herstel bij een liesbreuk
Een liesbreukoperatie is een vrij minimale ingreep, waar u na de operatie niet veel last van hebt. Lees op de volgende pagina meer over het herstel en de nazorg die wij u bieden:
Moet een liesbreuk geopereerd worden?
Een liesbreuk moet altijd geopereerd worden om te herstellen. Er is in de meeste gevallen echter geen haast om de operatie te ondergaan, en u kunt prima jarenlang met de breuk rondlopen zonder hier last van te hebben. Het is echter wel zo dat de liesbreuk met de tijd groter wordt en dit enkele nadelen met zich meebrengt.
- Een operatie zonder matje geeft het beste resultaat met een kleine breuk. Hoe groter de liesbreuk, hoe groter de kans op recidief na de operatie.
- Een grote liesbreuk brengt het risico van beknelling: een deel van de darm kan bekneld raken in de breuk, waardoor de doorbloeding afneemt en er zelfs weefselsterfte (necrose) kan optreden.
*Mocht er sprake zijn van een beknelling dan gaat dit gepaard met extreem hevige pijn en is een spoedoperatie vereist.
Mail ons
Chat met ons
